Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania w Polsce, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Oznacza to, że w zeznaniu podatkowym muszą wykazać i rozliczyć zarówno dochody uzyskane w Polsce, jak również dochody zagraniczne. Przy rozliczaniu dochodów uzyskanych za granicą podatnicy są zobowiązani stosować regulacje zawarte w dwustronnych umowach w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Umowy te określają metody, które pozwalają uniknąć zapłaty podwójnego podatku od tego samego dochodu, raz - w kraju uzyskania dochodu, a drugi raz - w kraju miejsca zamieszkania podatnika.

W tym zakresie umowy zawierane przez Polskę, w zależności od rodzaju dochodów, przewidują możliwość stosowania metody:

• wyłączenia z progresją (np. Niemcy, Wielka Brytania, Szwajcaria, Norwegia, Cypr)
   
• proporcjonalnego odliczenia (Holandia, USA)

Przy metodzie wyłączenia z progresją zagraniczne dochody są zwolnione od opodatkowania w Polsce.

Podatnik, który w roku podatkowym uzyskał wyłącznie dochody za granicą, do których ma zastosowanie metoda wyłączenia z progresją i i jednocześnie nie osiągnął żadnych dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce według skali podatkowej, nie jest zobowiązany do złożenia w Polsce zeznania podatkowego. Może jednak złożyć zeznanie podatkowe jeżeli np. będzie chciał skorzystać z preferencyjnego rozliczenia rocznego, tzn. złożyć zeznanie łącznie z małżonkiem.

Jednak jeżeli podatnik oprócz dochodów krajowych podlegających opodatkowaniu według skali podatkowej uzyska dochody zagraniczne objęte zwolnieniem od opodatkowania, musi uwzględnić te zagraniczne dochody do wyliczenia stopy procentowej, którą zastosuje do obliczenia podatku należnego od dochodów krajowych. W tym przypadku obowiązek złożenia rozliczenia rocznego PIT wystąpi. Zeznanie składamy na druku PIT-36 wraz z załącznikiem ZG. W formularzy tym wykazujemy całość światowych dochodów polskiego rezydenta.